istanbula indiğimde saat 04:00 gösteriyordu. Havaalanında bir şeyler atıştırdım. Saatin 7 olmasını bekliyordum. Meleği arayacaktım. Onu görmem gerekiyordu. Tlefonu defalarca çaldırdıktan sonra açtı melek

M:efendim
K:melek günaydın,
M:Sen kimsin ?
K:kitap kurdu tanımadın mı ?
M:tanıdım, neredesin?
K: havalanındayım, gelebilirmiyim.
M:Dışarda buluşalım, erkek arakdaşım seni burada görmesin
K: tamam, bana haber ver ama .
M: birazdan çıkarım, söylediğim adrese gel .

Adresi alıp telefonu kapattım. Takside giderken ‘’ demekki ciddi birisi ‘’ Kız çekiniyor çocuktan ‘’ dye düşündüm.

Cafeye gidip oturdum, birkaç bardak çay sonra melek geldi.

Meleği ilk gördüğümde tanıyamadım. O kadar zayıflamış ki yüzündeki kemikler ortaya çıkmıştı. On sarılmaya çalıştım, sırtındaki kemiklere değdiğimi hissettim. Hoşbeşten sonra meraktan duramadım.
K: Ne kadar zayıflamışşsın melek, rejim filan mı yapıyorsun.
M: yooo, bilmem çok mu zayıflamışsın.
K: evet hem de baya, baksana yüzündeki kemikler ortaya çıkmış.
M: hiç dikkat etmedim.

Melek söylediğim ufak tefek atıştırmalıklardan birkaç lokma aldı ki midesi bulanmaya başladı. Kusmamak için kendini zor tuttu.

Hesabı ödeyip kalktık. Açık havada sahile indik.

M: Kitap kurdu sana bir şey söylemek istiyorum
K:Tabi söyle.
M: Artık beni aramasan olur mu ?
K: neden ? erkek arkadaşın istemiyor diye mi ?
M: hayır ben istemiyorum.
K: iyide ben sana kötü bir şey yapmadım ki, biz arkadaş hatta dost değilmiyiz ?
M: Görüşmek istemiyorum, beni aramanı istemiyorum. Seni unutmak istiyorum.
K: Anlamıyorum, ben sana bir şey yapmadım ki. Şimdi durduk yere seni görmek istemiyorum diyorsun. Tamam seni üzdüm kırdım belki, ama beni silmek istemeni alayamıyorum.
M: Nedeni yok, beni aram lütfen.

Dedi ve dönüp arkasını gitti. Sahil kenarında ismail abi gibi kaldım a.q (*trt-leyla ile mecnun-ismail )
Keşke gitseydim peşinden keşke öğrenseydim gerçeği. O beynimin taaa a.q

Sahilde biraz daha oturup ne olduğunu anlamaya çalıştım. Niye böyle olduğunu anlamlandırmaya çalıştım. işin içinden çıkamayınca ‘’ demek ki erkek arkadaşı istemiyor ‘’ basitliğinde düşündüm.

Aldım bir bilet evin yolunu tuttum.