a: babam bu toprakların sahibiydi. bana da miras kaldı, şehre inme gereği duymadım çünkü mirastan kalan paralar aileme fazlasıyla yetecek kadardı, hep merak etmişimdir, yürüyen makineleri, bakkalları ve gazete satıcısı küçük çocukları.

b: şehir hayatı hayranlık duyduğun kadar güzel değil amca, gördüğün gibi şehir hayatından sıkılmış ve bu yaşta köye yerleşmeyi düşünen bir gencim, bugün ayın kaçıydı ya hafızamda pek gerilemiş.

a: 11 eylül 1980 evladım. neden sordun?

b: merak etmiştim, teşekkür ederim. sohbetinize doyum olmaz, ben biraz diğer köyleride gezmek istiyorum, kabul ederseniz geceyi evinizde geçirmek istiyorum.

a: tabi evladım kapımız her zaman açık. kendine iyi bak...

evden ayrıldıktan sonra şehri bende en az amca kadar merak etmeye başladım çünkü tarih oldukça eskiydi, belkide dedelerimi görürüm diye kafamda saçma sapan kurgularla yürümeye devam ettim.