Ama devrilmemiş adeta beni anlatıyordu arkadaşlarıma. "Bakın Esrarengiz Melkor böyle. Yıkılacak gibi duruyor ama yıkılmıyor. Adeta yıkılmasını bekleyen kahpe hayata karşı şov gösterisi yapıyor."

O an cidden devrilmeyen bardaklarımızı bize benzettim kaybeden herkese benzettim. O bardak bir daha asla eski düzgün şekline dönmeyecek ama asla yıkılmayacakta.

Bir bardak sayesinde aydınlandım desem yeridir.

Çay - sigara - batak çok efsane oluyormuş dedim. Arkadaşlarımda bana katıldı. Ama bir daha sigara içmeyeceğimiz konusunda hem fikirdik.

Çünkü sigaraya günlük 10 tl verecek kadar keriz değildik. En azından aramızda geçen sohbet bu yöndeydi.