Zaman su gibi akip gecti. Ayrilma vakti gelmisti yarin ayni saatte burda bulusma karari aldik 4 umuz.

Çisemle evimiz yan yana oldugu icin sokakta basbasa kalmistik. Artik yürüme zamanım gelmisti. Allahim cok guzel bir yuzu vardi. Ara sira goz ucuyla bakip süzdüm onu ev yolunda.

Onunla okullarimizi hedeflerimizi ne istedigimizi hayallerimizi konusurken coktan evlerimize gelmistik. Ama 2 mizde eve cikmak istemedik cunku sohbetimiz cok tatliydi. Yolu uzattik mahalleyi turladik.

Belkide o bana karsi ayni duygulari hissetmiyordu. Arkadas olarak goruyordu. Ama olsundu onun benimle konusmasi bile benim için buyuk bir lütuftu.

Uzun bir yuruyus ve sohbetin ardindan numarasini aldim ve eve ciktik. Ona yavşiyamiyordum. Korkmustum. Ya beni yanlis anlar bir daha benimle konusmazsa diye cekindim. Tamamen arkadasca konusmaya devam ettim.