Neyse biz bir 2-3 saat gezdik. Onu çok seviyordum. 6 yıllık bir birlikteliğimiz vardı. Artık ciddi düşünüyorduk. Ona son bir kez sarılıp evine bıraktım. Onun apartmana girişini izledim. Sonra bende evimin yolunu tuttum. Yolda giderken kimseler yoktu. O anda aklıma sabah bulduğum kağıt geldi. Cebimden çıkardım. Kare içinde ismim. Etrafında da kırmızı renkle yapılmış bir çember vardı. Çemberle karenin arasında da değişik semboller vardı.Bir kenarı yanmıştı kağıdın. Anlam verememiştim. Buruşturup yere attım. Atmamla birlikte boynumda bir nefes hissettim ve kafama aldığım darbeyle yere yığıldım. Çok korkunç bir hayal görüyordum. Ailem ve selin kırmızı çemberin içindeydi. Ama bu kırmızı çember bir domuzdan akan kandan oluşmuştu. Gözlerine baktım. Yoktu. Ama kan ağlıyorlardı. Gözlerinden bildiğin şelale gibi kan akıyordu. Ama buna rağmen kahkaha atıyorlardı. Çemberin etrafında da 3 metreye varan siyah varlıklar vardı. işte o an neler olduğunu anladım. Yaklaştım ve arapça bir şekilde bağırdılar. Arapça bilmememe rağmen “öleceksin Adem oğlu” dediklerini anlamıştım. Ve içlerinden biri gelip uzun tırnaklarını karnıma sapladı. Tam o anda derin bir kulak çınlamasıyla uyandım