Hiç unutmam bir gün çorba içiyorduk babam sinirli. Yine kavga havaları annem bir durumdan yakınmıştı. Muhtemelen paramız yok napicaz babandan borç iste felandı.

Babam çılgına döndü bir anda. Tabağını dolu bir şekilde attı anneme. O an annem bir gülüş attı sadece. Yazık der gibiydi. Çorba sıcaktı canı çok yanmıştı biliyordum.

Ama bir şey daha biliyorum. Ruhunuz, hisleriniz sizin canınızı fiziksel bir acıdan daha çok yakabilir. Bu durumda hissetmezsiniz hiçbir şeyi. Örneğin biriyle kavga edersiniz ve sinirden duvara yumruk atarsınız ama canınız yanmaz.

Yıllarım kavga ile geçti. Ve babamdan nefret etmeye başladım. Belki suçu yoktu. Pgibolojisi bozulmuştu ama ben bunu akıl edecek yaşta değildim. Tek bakış açım vardı o da ben.

Eğer evde tüm mutsuzlukları yaşarsanız. Bir rüzgar sesi bile sizi mutlu edebilir. Çünkü sizin seviyeniz en alttır. Bana da öyle oluyordu. Okulda çok mutluydum. Çünkü mutsuzluk bana uzaktı.