Arka taraflarda oturuyor olabilir ümidi ile ilerlerken arkamdan Esrarengiz Melkor! diye bir ses duydum. Bakmamla birlikte hayatıma sevgi katan kızı ve kuzenini görmem bir oldu.

Bazı otobüslerde 4 lü koltuklar olur 2 düz 2 ters şeklinde. Bunlar terste oturuyordu ama düz tarafta boştu. Bade benim ters yolculuk yapamadığımı biliyordu. Ben oturunca yanıma oturdu.

Bu duruma şaşırsam da hoşuma gitmişti. Yoldayken güzel bir sohbet çevirdik. Kızları esprilerimle güldürmeye çalıştım falan derken Bade ile benim ineceğim durağa geldik. Kuzeni daha sonra inecekmiş.

Biz otobüsten inip dershaneye giderken dershaneden arkadaşlarımın hepsi bizi yanyana gördü. Oysa ben kimsenin bilmesini istemiyordum. Sebebini bilmiyorum ama sanki başkaları bilirse bir şeyler olacak diye düşünüyordum.

Bizimkilerin bin gülüşleri arasında dershaneye girdik. Bade en önde kapı tarafında, ben ise en arka duvar kenarında oturmaya başlamıştım. Hem sırtımı duvara yaslıyor hem de Badeyi izliyordum. Arada sırada birileri 1,2 ders uyumak için yanıma gelmesi dışında yanım hep boştu.

O gün Bade'nin sıra arkadaşı gelmeyeceğini Bade'ye söyledi. Beni de yanına davet etti. Ben seve seve kabul ettim. Herhalde yüzümde salakça bir gülümse vardı ki "Ne sırıtıyorsun?" diye bir soru aldım. "Hiiiç" demekle yetindim. O gün çok güzel geçti. Bir koca günü Bade'nin yanında geçirmiştim.