metallica

dıbına koyayım sabah 8 oldu uyku tutmadı şu inci sözlüğe bi içimi dökeyim dedim hesabın şifresini unuttuğum için böyle taktan bi nickli üyelik açtım (12 angry man favori filmimdir) neyse babalar hakkında bi kaç kelam etmek istiyorum.

benim metallica ile tanışmam öyle yıllar öncesine dayanmıyor zaten yaş olarak da ufak sayılırım ama her albümünün her saniyesini bu kadar hissederek dinlediğim başka bi grup veya şarkıcı yok (st. anger hariç allahın belası albüm)

nasıl tanıştım nasıl dinlemeye başladım vallahi hatırlamıyorum ama ilk master of puppets dinlediğimde camdan ananızı gibecem ulaaaannnn diye bağırma isteği gelmişti ben böyle bi adrenalin yaşamamıştım amk.

fade to black solosunu her duyduğumda içimde sanki bir şeyler koparcasına acılar girdiği zamanları unutamam. veya creeping death dinlerken boğazım patlarcasına die, die, die diye bağırdığımı.

zaman geçtikçe farklı şarkılarını keşfettikçe insanların yüz çevirdiği, fazla popülerleşmeyen ama aslında her biri sanat eseri olan o mükemmel şarkıları dinleyince bu babalara sevgim daha da arttı.

sözün özü iyi ki demet akalın, hande yener gibi gibkolarla büyümemişim de iron maiden, rammstein, metallica gibi taşaklı gruplarla büyümüşüm. bu arada jason newsted adamdır.