O yaz Yağmur bana mesajlarla çok yürümeye çalıştı ama önünü hep kestim. Çünkü tek dostumun eski sevgilisiydi ve benim de kız kankamdı. Hal böyle olunca bir süre sonra buna yazmayı da bıraktım. Belki zorlamasaydım akışına bıraksaydım hayatımda ilk defa sevgilim olacaktı. Bu 2. Kayıp

Anlatmasını en sevdiğim kısma geldik dershane anılarım.

Final dershanesinin okuluma 15 dakika yürüme mesafesinde olan bir şubesine gitmeye başladım. 12. Sınıf olduğumuz için dershane bize 1 ay erken başlamıştı. 22 veya 23 Ağustostu. Ama yanlış hatırlamıyorsam Salı günüydü.

Sınıfa girdiğimde üzerimde bir yazı boşa harcadım ne tak yiyeceğim burada temalı bir huzursuzluk vardı. Ha bu arada 1 hafta öncesinden de düzey belirleme sınavı yapmışlardı ve ben en iyi 2. Sınıfa düşmüştüm.

Zaten hayatımda hiçbir zaman dersler açısından sıkıntı yaşamadım. Evde sadece verilen ödevi yapardım ama dersi hocadan dinlerdim. Herkes başka şeylerle meşgulken ben hocayı dinlemeye çalışırdım. Tabi 11. Sınıf Biyoloji dersini Dolaşım Sisteminden sonra hiç dinlemedim ve orası hala boş :D

Sınıfa girdim ve oturacak bir yeri gözüme kestirmeye çalışıyordum. Ama sıkıntı şuydu sadece 3 sandalye boştu. 1 tanesi kapalı bir kızın yanında kapının girişinde. 1 tanesi yine aynı sırada en arkada toraman bir arkadaşın yanında. Bir diğeri ise kapalı kızın oturduğu hizada en ön hocanın önündeydi.

Size o an beynimden geçenleri hızlıca söyleyim. Kızın yanına oturursam rahatsız olabilir. Toramanın yanına oturursam beni yiyebilir. En iyisi diğer yere oturayım.

Zaten oturduğum yer de önceden satranç kursundan tanıştığım Yasin'in yanıydı. Ama hiç tanımıyormuş gibi davranmayı seçtim. Çünkü kimsenin benim geçmişimi bilmesine gerek yoktu. Zaten o da beni çıkaramadı. Buna sevindim.

Hoca geldi kendimizi tanıttık falan derkeeeen. Kapı çaldı ve içeriye kel rehberlik hocası girdi. "Hocam bu arkadaş sınava girmemişte sayısı az olan tek sınıf burası. Bu günlük burada dursun sonra yerini değiştiririz." dedi.