Aileler arası bir söz merasiminden sonra askere gittim. Kuzeydoğu Anadolu şehirlerinden birinde zırhlı birliklerde karargsh bölüğüne düşmüştüm... komutanlarla tanıştık.. Yaşar başçavuş vardı bölüm astsubayı. Askerlik yapan bilir bölük astsubayı sökükte herşeyi döndüren adamdır. komutan sadece makam sahibi.. biz yeni gelen 5 kısa dönemle görüştükten sonra beni lojman nizamiyesi Sorumlusu olarak görevlendirdi.. baya iyi görev kulübemde oturuyorum akşama kadar bölüğü görmüyorum bile. Genelde komutanlar ve sivil ailelerle muhatabım 7 de mesai bitiyor geliyorum bölükte biraz oturup yatmaya gidiyorum.. bşr gece nöbeti Zekeriya diye bşr başçavuştaydı. Askerin anasını ağlatan her türlü hakareti eziyeti askere reva gören bir komutan. O gece önce bize iştimayınyatakta alacağım derdi yatım saat yataklarda bekledikten sonra vazgeçti bizi suları çıkardı. Gecenin soğuğunda da bşr yarım saat daha bekletti bizi. Can sıkıntısını gidermemiş olacak ki hepimizi eşofmanlarla koşturmaya başladı. Hiç unutmam kırıkkaleli doğan diye bir çocuk vardı. Sabah 8 akşam 6 çarpraz nöbeti tutmuş çocukcağız içtimada arkasındaki duvara dayanarak uyuklar gibi oldu.. Zekeriya fark etmesiyle yanına çağırıp bununhepimizşn içinde küfürler edip hakaretler yağdırdı. Vatan görevinde sen nasıl uyuya kalırsın karının da yanında sen böyle uyuyakalırsın akla hayale sığmayacak hakaretler etti. Üzerine bölük yazıcısına dönüp buna gece 1-3 çarpraz nöbeti yaz dedi.