Zehra’nın o kesin tavrından sonra uzunca bir süre zehrayı artık düşünmedim. Zehra benim için artık kendi başıma kaldığım çıkmaz bir sokaktı. 2007 senesi Üniversite son sınıftayım. Kütüphanede sınava çalışıyordum. Kütüphanenin masaları uzuncaydı iki kızın sohbetine istemeden de olsa kulak misafiri oldum. Tarih derslerinde aldıkları bir proje hakkında konuşuyorlar. Milli mğcadele yıllarında kurulan cemiyetler hakkında bir ödev vermiş hocaları ama doğru düzgün kaynak bulamıyorlar. zaten bu konulardaki en popüler kaynaklar da anca müdafai hukuk cemiyetlerine değinir kapatırdı konuyu. Ben de o sıra ajansta Dönemi anlatan bir projeyi çalıştığım için sadece istanbul’daki cemiyetleri anlatan bir kitabı okuyordum. Pardon diyerek girdim araya. isterseniz bende bir kaynak var size getirebilirim onu dedim. Şaşırarak baktılar.. bir tanesi ay gerçekten çok iyi olur aslında dedi . Tanıştım ikisiyle de konuya daha hevesli olan Özlem ile kısa bir sohbet de yaptık. Ertesi gün kitabı onlara vermek üzere anlaştık. Özlem’den etkilenmiştim bu arada bilgili kültürlü ve görece güzel bir kızdı.