Bir anda Ece birisine zıplayarak el sallamaya başladı. Baktığı istikamete ben de bakınca zehrayı fark ettim. Ece’nin ısrarlı eliyle gel işaretlerine daha fazla direnemeyip geldi masamıza. bana soğuk bir selam verdikten sonra Ece ile sohbete başladı. Ben de dinleyici pozisyonunda. Ama Zehra’nın her mimiğine kelimesine dikkat kesiliyorum öyle özlemişim ki adeta seyrederek doyuyorum ona. Birden Ece hızlıca masadan farklı bir yöne gitti. Ve biz Zehra ile başbaşa kaldık. Yüzeysel bir iki dialogdan sonra zehraya sordum: babanla hiç konuşmadın mı bu konuyu. Tabiki de sordum babam kesinlikle öyle bir şey olmadı ben senşn hayatına senden habersiz karışırmıyım hiç demiş.. Zehra kendisi de ilave etti başka bir yalan daha duyarsam senle geçmişimize dair artık gülümseyerek de seni hatırlamayacağım sesi. Lütfen bitir artık sen de kendi içinde. Hesaplaş artık tüm bu olanlarla. Kendine yazık etme benim hakkım sana helal dedi. Orada üstelemedim içimde bulunduğumuz pozisyon itibariyle babasının sözlü ne karşı benim sözüm gibi bir durum vardı. Tabi ki kaybedecektim