bu hayatta yalnızlığı da doruklarda yaşadım, beraberliği de...

ve bir süre sonra yalnızlığın değerini anladım;

- kimsenin peşinden koşmuyorum.
- hiç kimsem yoksa da gururum var.
- sadece işi düştüğünde beni arayan dostlarım yok.
- her gün hangi erkeğe sakso çekti diye tereddüt edecek bi sevgilim yok.
- her gün tribiyle uğraşacak bi sevgilim yok.
- zamanım bol, kendimden başka kimseye zaman ayırmak zorunda değilim.
- param cebimde, hiç bi kıza yemek ısmarlamak, kahve ısmarlamak, hediye almak zorunda değilim.
- kafam rahat, kendi halimdeyim, kimse olmasa da müziğim var, sigaram var, en kötü gider sahile takarım kulaklığımı, denize karşı içerim.
- düşünmek, okumak, araştırmak, sorgulamak için yeterince zamanım var.
- telefonla, whatsappla meşgul değilim.

sırf biri bana seni seviyorum diyecek diye kendimi üzmüyorum artık.