Peki beyler size kıramicam son bir entri daha yazayım. 6 mart günü Zehra'ya okul çıkışı, okulun ilerisindeki pastanede oturup konuşalım dedim. Tamam dedi. Hafif bir tebessümle de peki bir soğuksun zaten ne yapıcaz ara mı vercez dedi. Konuşuruz dedim. okulun ön taraftaki çıkışından 100 metre ilersindeki caddeye kadar yürüdük beraber. Mekandan girdi içeri. Sözü uzatmayacağım dedim.
Bu kalp seni severken bana sormadı,senden uzaklaşırken de bana sormadı dedim. Bunu derken içim kan ağlıyordu ve hayatta en sevdiğim kişi oydu.Bana hani hep sevecektin dedi gözleri dolarak.
Gözlerim dolarak sadece boyun bükebildim hiçbir şey çıkmadı ağzımdan. Ayrıldık ordan ağlayarak vedalaştık. Ama devamı olacaktı o konuşmanın... https://www.youtube.com/w...hrIO_bmnyNM1JrUwO4qPwaWiI