Beni iş yerine davet etmişti ertesi gün için. Tabi kabul ettim. Bu arada Zehra da ailesi de ileri görüşlü ve modern insanlardı. Hiç kafamda bu adam beni döver mi diye bir düşünce yok sadece meraklanıyorum acaba neden diye. Neyse ertesi gün okul çıkışında adamın iş yerinin yolunu tuttum. Beni mesafeli samimiyet denebilecek bir hava ile karşıladı. Kısa bir hal hatırdan sonra asıl konuya geçtik. Zehra'nın babası kızının benden önce derslerinin çok iyi olduğundan bahsetti. Benim onu olumsuz etkilediğimi uzun lafın kısası ÖSS'ye kadar( o zamanki üniversiteler sınavı) durumu toparlayabilmesi için kızıyla görüşmememi ve kızının da kestirip atabilmesi için ondan ayrılmamı istedi. Nasıl yapardım hayatta en sevdiğim insandan nasıl ayrılırdım böyle bir konuşmayı onunla nasıl yapardım? Hiç bir şey diyemedim ve sadece yutkundum.