Neyse ben buna bir şiir yazdım. Ama şiir demeye bin şahit ister bildiğin düz yazı dümdüz. işin esprisi şiir değil zaten. Yüzüne söyleyemiyorum utandığımdan e kızcağızın eline de kağıt verip kaçamam çocuk gibi. Şiiri akşam çıkışa yakın verdim. Yüzüme bakmadı çıkışta. Ertesi gün de benimle hiç konuşmadı. Benim tabi ağzımı bıçak açmıyor. Kederimden kafamı kaldıramıyorum. Neyse bu bir boş derste geldi benim yanıma soğuk bir edayla müsaitsen konuşalım mı Onur dedi. Tamam Zehra dedim. Ama kalp malp kalmadı anlımda hissediyorum sanki kalbimin atışını. isimleri değiştirdim ama harf sayıları aynı bu arada.