tamam ben uyumak
istiyorum dedim ve odama geçtim. kimse umrumda değildi. kafamı yastığa koyduğumda ebrunun saç tellerini fark ettim. yatak da ebru kokuyordu. onu aklımdan çıkarmak
istedim ama nafileydi. son zamanlardaki olayları düşünerek uyuyakalmışım. sabah meira uyandırdı beni. cumartesi günüydü. kahvaltı hazırlamıştı. kalkıp aynaya baktım.
çok kötü bir durumda değildim. toparlanmıştım. kahvaltımızı yaptık meira beni eğledirmeye çalışıyordu. eğleniyor gibi göründüm. hakanı aradım. oturduk özlemiştim
muhabbet ettik biraz. ya kardeşim ben sana bir şey söyleyecem dedi. ama tepkini ölçemiyorum diye söyleyemiyorum dedi. aklım nedense ebruya gitti. bak dedim ebruyla
alakalıysa hiç açma dedim. çünkü son konuştuğumuz konu oydu. hiç açma beni de sinirlendirme dedim. aslında bunu bile sinirlenerek söylemiştim. o da çekindiğinden
tamam deyip geçiştirdi. söyleyeceği şeyi tahmin etmekle dahi uğraşamazdım o an. hakanla ayrılırken akşam vakti yaklaşıyordu. salih abiyi aradım. otobüsten inmem
gereken yeri söyledi. ben seni ordan alacam dedi. tamam dedim. bindim gittim. salih abi beni bekliyordu. sarıldık birbirimize. yavaş yavaş onlara doğru yola koyulduk.
eve vardık. salih abi zengin bir esnaftı haliyle evi de elit bir semtteydi. eve çıktık. hanımı açtı kapıyı handan teyze. onunla da selamlaşıp içeri girdim. durumları
baya iyiydi. bu evin her köşesinden kendini belli ediyordu. salih abi salona davet etti. geçtik sohbet ediyoruz. 10 ya da 15 dakika sonra kapı açıldı.