senin gibi binlerce insan var. kötü vaziyetin sorumlusunu yanlış yerlerde arayan. güya üniversite okudum diyorsun. ama kahvehanedeki bir emekli amcadan duyacağım sözleri sarf ediyorsun.

öncelikle akılcı düşünmeyi öğrenmek gerekir. biz başa kimi getirirsek getirelim birilerinin kuklası olmadıkça her zaman bu hayatı yaşarız. birilerinin kuklası mı oldu? o zaman da onların belirlediği sınırlarda yaşarız. belki daha iyi yaşarız ama biliriz iplerimiz onların elinde. onların dengesi bizim varlığımızı belirler.

sanıyorsun ki her ülkeyi baştakiler yönetiyor. onlar geleceğini tayin ediyor. onlar kukladan başka bir şey değil. her ülkeyi sistemi yaratanlar ve onu elinde tutanlar yönetir. kendilerine itaat edecek bir zengin aile belirlerler ve onların lobisi etrafında ülke yönetilir. bizde de 2013e kadar böyleydi. sonrasında kukla kuklalıktan çıkınca her türlü saldırı başladı.

bizde aileler yanında devletin organlarını ele geçiren bir örgütün varlığının olması öbür ülkelerden farklı olan durumumuzdu. yüzyıllardır dizginleyemedikleri bir devleti tam dizginledik derken atatürk çıktı. bütün milleti bir edip sisteme çomak soktu. anladılar ki biz bu devleti silahla ele geçirerek değil evlatlarını ele geçirerek dizginleriz. atatürkü öldürttüler. önce bir kuklayla daha sonra da bir örgütle yüzyıllık kaderinizi tayin ettik dediler. işe bakın ki yine çomak sokan oldu.

dolar arttı, euro arttı, vergiler arttı bir yerim açıkta kaldı. şu aracı alamıyorum, o evi alamıyorum, bu telefonu alamıyorum, onu alamıyorum, bunu alamıyorum. devlet tek suçlusu. devlet değil sistem suçlu. sistem kimisini kuş sütü yok diye mızmız ederken kimisini suya muhtaç ediyor. biz ise vergiler arttığından 50 tl olan içkiyi 140a alıyoruz diye sitem ediyoruz.

vergiler sisteme çomak sokan bir devletin güçlü kalabilmesi için arttı. yok içkimi 50 tlye alırım keyfime bakarım devlet umrumda olmaz deniliyorsa avrupada çok ülke var. birinden başlayın. araba da alınır ev de alınır. sistemin istediği bir hayat sürülür ve ölünür. bizse maddiyatı düşünmeden para baronlarının, iş adamlarının, popülaritenin hüküm sürdüğü bir dünyayı yöneten ailelerin sistemine karşı gelen bu devlet için ölürüz. rahat yaşamayız ama içimiz rahat ölürüz.