ertesi gün okula erken gidip çantamı melisin sırasına bıraktım.
sonra aşağı törene indim, yukarı çıkıp yerime oturdum
hikmet gelip başıma dikildi ama benim züt 3,5 atıyor çaktırmıyorum.

(müzikle okuyun bundan sonrasını: http://inci.ca/uvr181tkg6 )

olum sen laf anlamıyor musun la
kafamı kaldırmadım.
lan gevşek sana diyoz, gaksana la yerimden.
sesimi tonladım, bana mı diyosun dedim.
hele şükür yavşağın sesi çıktı dedi hikmet bini.
ağzını topla dedim.
o sırada içeri adem ve fevzi girdi.
toplamazsam naparsın oğlum gaksana bu dıbına goyduğumun sırasından
insan gibi konuş dedim, oradan ben tahtayı falan göremiyorum.
o muallak hoca değiştirdi diye, orda mı oturacam, gibtir git yerine dedim.
bu gibtir git kelimesi ağzımdan öyle bir çıktı ki
sanki o an bütün istanbul hikmeti gibti.
hikmet gerildi gözümün üstüne bi yumruk indirdi yere yığıldım.
sınıfa yavaş yavaş geliyordu herkes,
hikmetten çok zayıftım.
kalktım, karnına bir iki yumruk indirdim, beni kolunun altına aldı
tam liseli kavga stili, kafama kafama vurmaya başladı.
taşaklarına vurup kurtuldum
üstüme gelince de şakağının üstüne tüm gücümle geçirdim
yere devrildi ayı oğlu ayı üstüne çıkıp kafasına yumruklar indirmeye başladım.
o an melis geldi içeri,
zaman durdu amk.

sonra bi çocuğun sesini duydum
"hocam koşun yeni gelen çocuk, hikmeti öldürecek.