Plan artık uygulamaya geçmişti. Hüseyinin babasın'ın adamları girdi içeri. Kız adamları görünce abi dedi yüksek bi sesle. Serhat bebesinin eli ayağa dolaştı birbirine. Buz kesilmişti adeta. Bizim adamlar kıza geç arabaya senle ayrı görüşücez dedi her şey tıkır tıkır gidiyordu. Adamlar dan biri tuttu Serhatın kolunu kalk dedi. Noluyo be dedi Serhat. Sesleri gayet net duyabiliyoduk. O sırada bizim adam belinden silahı gösterdi. Yemin ediyorum o an Serhatin gözlerinin dolduğunu görebiliyodum. Biz hemen koşarak bizim adamların Serhat ı getireceği parka koştuk. 10 dakkaya kalmadan geldiler zaten. Biz normal şekilde oturuyoduk parkta. Araba durdu Serhat ı indirdiler. Serhat bildiğin kız çocuğu gibi ağlıyor aq. Bizi görünce anlam vermedi. Sonra ayağa kalktık. Sıra bizde Serhat dedim uzatarak. Bizim adamlar çoktan tutmuştu zate Serhatı. Domuz benden önce fırlayıp okkalı bir yumruk kapattı Serhata. Hüseyine dedim şu domuzu tutun ben halledicem diye. Bizimkiler zorda olsa tuttular domuzu. Sonra geçtim Serhatın karşısına kaç yumruk attım hatırlamıyorum o sıra gözüm dönmüştü. En son bizim abilerden biri tuttu beni. Abicim yeter çocuk ölücek şimdi diye. Serhatı da bırakmışlardı zaten. Serhat'ın ayağa kalkmaya mecali yoktu. Kulağına eğildim. Burcu kiminmiş şimdi anladın mı huur çocuğu dedim. Yüzünü zorla da olsa çevirdi bana. Özür dilerim dedi. Biraz insafa gelmek üzereydim ki. Bana yaptıkları geldi aklıma. Kapa çeneni dedim. Domuz tuttu çocuğu banka oturttu. Bi şişe de su bıraktı yanına. Sonra biz arabaya binip gittik. O günden sonra Serhata ne oldu bilmiyorum. Ne karşılaştım ne de haberini aldım. işte bu sefer sorun kökten çözülmüştü bundan emindim. Sadece uzun bi süre sonra Serhatların memleketlerine taşındığını duymuştum.