bir anne-baba olduğumuzu düşünelim. birinci durumda kızımız sanal ciks yapıyor, ikinci durumda oğlumuz katil ve bu durumlar toplum tarafından biliniyor. hangisinden daha fazla utanırdık? türkiye şartlarında çoğumuz birinci durumda daha fazla utanç duyardık. bu da aslında bu arkadaşımıza içten içe de olsa biraz hak verdiğimizi gösterir, ama yanlıştır.
geçmiş ve gelecek zihnimizi kirletir. yapmamız gereken, zihnimizi geçmişten ve gelecekten korumaktır. eğer sadece şu anı düşünmemizi sağlayabilirsek hem daha huzurlu yaşarız hem de daha temiz düşünürüz.
gelelim bu olayda bu felsefeyi nasıl kullanırıza
arkadaşımız, kardeşiyle sakince konuşmalı ve kendince kabul ettiği doğru yola çağırmalıdır. kardeşinin geçmişini ve toplum gelecekte ne gözle bakar diye düşünmeden.
ilk yazdığım örneği tekrar okursanız bu arkadaşımızın anne-babası hem bu iki durumu birden yaşayacak hem de iki çocuğunu birden toprağa verecek. bunun sonucu ya alkolik olacaklar ya da onlar da intihar edecekler. ne için peki saçma sapan bir toplum baskısı yüzünden.
@1 zihnini yönlendirmelerine izin verme. iyiliğe ve hepimizden üstün olan "o" güce güven.