sene 95 tokat'a yeni taşınmıştık. ilkokula başladım o sene. bir çocuk vardı mehmet, benden birkaç yaş büyük. mahallede top falan oynanırken beni de alıyor kendi takımına. sahiplenip koruyor işte.

ayağında bundan vardı aynı renk. ateş yaktılar. sönmeyince bu paniğe kapıldı. basarken falan ayağı yandı. ayağı yanınca üzüldüm bende söndürmek için basmaya çalışınca; senin ayakkabıların iyi basma sen bozulmasın demişti.

ne alaka deme ulan. birden o güne gittim. o lastik bana hem garibanlığı hem samimiyeti hatırlattı. nasıl şimdi acaba? nerededir? acaba pahalı ayakkabı alabilmiş midir ?