duyguların olaylara ve kişilere bağlıysa sen olayların ve kişilerin kölesisin demektir.
duyguların kaynağı sen olmasın.
olaylara ve kişilere göre değişmeyen...
sebebi olmayan duygular...
işte hakikat budur.

örneğin, bir kişiye duyulan sevgi. ona verdiğin değerle ilgilidir.
sevginin ilizyon halidir. çünkü sen kafanda yarattığın hayale değer biçersin.
ve sevgin onun senin hayalindeki tanımına ne kadar sadık olduğuna göre artar veya azalır.

ancak gerçek sevgi, sevecen olmaktır
sevgiyi hissetmektir
sevgi halinde olmaktır.
böylece yanında kim varsa bundan istifade eder
bir güneş olursun.

ve bu sevgi beklentisizdir, dolayısıyla bunu birşey sarsamaz veya tetikleyemez.
beklentin olmadığı için herkesi ve herşeyi olduğu gibi kabul edersin ve olduğu haliyle seversin. onun davranışları veya yaşadığın olaylar sevgine engel olamaz. bu gerçek sevgidir diğer sevgi senin hayalinde yarattığın imaja olan sevgidir... ama gerçekte olan senin hayalindeki imaj değildir ve her zaman beklentinin tersine şeyler yapar. bundan dolayı manipülasyon diye bir olgu vardır. manipülasyon bir insanın kafasında oluşan imaja sadık kalma rolü oynayarak. mesela baba-oğul ilişkisinde bir oğul gibi davranarak babanın sevgisini kazanırsın onu manipüle edersin ve onun bu sevgi zaafını kullanarak telefon aldırırsın ona.

bunu sadece meditasyon ile deneyimleyebilirsin.
duygularının kaynağı sen olmalıdır.