Sonunda köye vardık. Kardeşimi kucağıma aldım ve evin yolunu tuttum. Eve vardım ve kapıyı çaldım. Annem kapıyı açtı. Gözlerinin altı mosmor olmuştu. Tamam. Üzüldüm. Annem sevindi. Tam sarılacakken

b-"Anne kardeşimi al. Artık bana göstermediğin sevgiyi kardeşime göster. Mesleğine karışma. Büyüyünce ne isterse o olsun. Sakın onu zorlama. Yavaş yavaş alışsın. Kötü arkadaşlardan uzak tut onu. Ağzından küfür değil , ilim çıksın. Oturaklı olsun. " Hıçkırarak ağlamaya başladım. "Daha ona doyamadım ki? Abilik görevimi o çocuğa yapamadım. Fazla vaktim kalmadı." Evin içine girdim ve babamın odasına daldım. Tam da tahmin ettiğim gibi her kozu depolamış. Ses kayıtları, yazılı belgeler, hepsini aldım ve dışarıya çıktım. Çıkmadan önce kardeşimin anlından son kez öptüm. "Abi" diye mırıldansa da artık eve geri dönemezdim. Uçuruma doğru gittim.