Parkta oturup telefonu beklemeye başladım. Saatler sonra telefonum çaldı. Açtığımda babamın sesini duymak her ne kadar nostaljik olsa da onunla konuşurken sesimin titremesine izin veremem.

C-"Sen gerçekten Bekir misin?"

b-"Evet. Benim. Hani evlatlıktan reddettiğin oğlun. Hani Halil abiye Begüm'e benim ittiğimi söylediğin... "

C-"Tamam tamam. Devdıbını biliyorum. Daha konuşma. Seninle refah kafede buluşalım."

b-"Ne kafesi. Liseli aşık mıyız biz? Atatürk parkında bugün saat 16 da." dedim ve telefonu kapattım. Nelerle uğraşıyorum. Normalde evine de giderdim ama evini bildiğimi bilmesin. Zaten ben de atatürk parkındaydım. Saat 15.30 du. Yarım saate gelsin muallak.

Gerçekten de yarım saate vardı. Herhalde buraya yakındı. Geldi ve selam vermeden yanıma oturdu.

C-"Ee. Benden ne istiyorsun? Neden geldin?"

b-"Babamı görmeye gelemez miyim?" Sinirlendirmek hoşuma gidiyordu.

C-"Saçma salak konuşma. Ne diye geldin? Para için mi?" Boğazına yapıştım.

b-"O zaman şöyle söyleyeyim neden bana iftira attırdın? Onu söylemekle başla." dedim ve boğazını sıkmayı bıraktım. Öksürüyordu ve nefes nefese kalmıştı.

C-"Öldürecen mi sen beni?"

b-"Vereceğin cevaba bağlı."

C-"Bana öyle yapmam söylendi."

b-"Neden?"

C-"Begüm'ün intihar ettiği duyulursa holdingi zarar görecek biri." Lütfen düşündüğüm kişi olmasın.

b-"Safiye Hanım mı?"

C-"Safiye mi? Hahahaha. O salak bunu akıl edecek kadar akıllı mı? Eski ortaklarından biri. Zaten araştırsan da adını bulamazsın."

b-" Ali Rıfat Seyyan. Bilemeyeceğimi mi sandın? Devam et. Beni kaç liraya sattın?"

C-" intihar ettiği vakitte sadece sen oradaydın. Onlar da bana teklif yaptılar. Senin hapise girmen karşılığında hapis süren boyunca her ay 40 bin tl ve direk 3 tane dükkan verdiler. Marketi görmedin mi? Şimdi istersek beraber yaşayabiliriz. Ama senin susman lazım." Onu öldürmek istiyordum ama şu an duygularıma yenik düşemezdim.

b-"Peki Kadir Halis neden bu işin içinde?"

C-"Onu da mı biliyorsun?"

b-"Evet. Anlat."