Uçurumun oradaydım. Bir kız duruyordu orada. Yanında da bir oğlan. Yaklaştıkça simaları tanıdık geldi. Bunlar Kenan ve Begüm'dü. Yan yana durmuşlar ve ilerliyorlardı.

b-"DURUN! " diye bağırdım. ikisi de arkasına döndü. Bana doğru baktılar.

K-"Sen hala burada mısın? Hadi git."

b-"Durun düşeceksiniz."

Be-"Artık önemli değil. Yaklaşıyorsun. Gerçeklere."

b-"Gerçekler ne ki? Neden intihar ettiniz ki? Bu kadar mı korktunuz?" Kenan gülmeye başladı.

K-"Bunu duymamazlıktan geleceğim. Benim ne zaman korktuğumu gördün? Sadece yapılması gereken zamanda yapmam gerekeni yaptım."

b-" O zaman beni de alın yanınıza. Bu kadar ağırlığa dayanamıyorum artık."

Be-"Merak etme. Elbet geleceksin. Ama daha zamanı değil. Cevapları bulmadan gelirsen kimseyi kurtaramazsın."

b-"Kurtarmak mı? Kimi?"

Be-"Kardeşini... " dedi ve uyandım.

Edit:Biraz ara vereceğim devam ederim.