Dışarıdaydım geldim devam ediyorum.

Sonunda bekçinin evine vardım. Bahçesindeki tekerlekli sandalyede oturuyordu. Arkasından yaklaştım. Ayak seslerini duymuş olacak ki:

H-" Bekir. Sen mi geldin? Bekir, oğlum. Hepsi benim suçum. Ben sadece benden isteneni yaptım. isteneni yaptım diye ailem mahvoldu. Bekir. Affet beni oğlum. Affet." dedi ve ağlamaya başladı. Daha beni bile görmemişti nasıl benim olduğumu bildi? Oradan bir adam bağırdı.

Adam-" Delikanlı. O adamla uğraşma. Delidir. Herkese Bekir der özür diler." Dediklerini yaptım ve uzaklaştım. Şimdi kafamda bir soru oluştu. ilk olarak bunu kimin söylemesini istedi? ikinci olarak Begüm'ün intihar edeceğini nereden biliyorlardı? Zaten bunun bir tek Halil abi ile sınırlı kalmayacağını biliyordum. Ama ondan duymak, nedense sanki ilk kez duymuşum gibi hissettim. Evime de uğramak istiyordum. Beni bir gün bile ziyarete gelmeyen ailemin evine. Yüzlerine tükürmeye gitmek istiyordum.