Dedi ve kahvesini içmeye başladı sigarasıyla birlikte. Tabii ben de onu izlemeye ara verdiğim anlarda kahvemi içebiliyordum, haliyle kahve buz gibi olmuştu. Kimin umurunda? Y. ise izlendiğinin tamamen bilincindeydi ama hareketlerinde en ufak bir yapmacıklık yoktu. Her hareketi olması gerektiği gibiydi ne ekgib ne fazla… Hayat, onun doğal akışının fonunda sürüp giden bir manzaraydı sadece; o yaşıyordu, arkadan hayat geçip gidiyordu…