/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 26.
    +12
    Yusuf bir an önce bir şeyler yapması için yalvarıyordum resmen ama o Hocalarıma sormam gerekiyor bu konuyu, neyin ne olduğunu anlarsak müdahale edebiliriz. dedi fakat dinlemiyordum onu hemen bir şeyler yapması için ısrar edip duruyordum. Artık gözlerimin dolduğunu hissettim ve yusuf iletişime geçebilirim belki ama tehlikeli olacaktır. Bunu istediğinden kesin emin misin? diye sordu. Evet anlamında başımı salladım. Pekala o vakit diyerek ellerini dizine koyup kalktı ve diğer odaya gitti.
    Geldiğinde elinde bir ampul, büyük bir kağıt parçası ve daha küçük kağıt parçaları vardı. Odanın ampulünü çıkartıp o ampulü taktı. Gece lambasına benzeyen mor bir lambaydı bu. Daha sonra eliyle yere oturmamı işaret etti ve dizlerimin üstüne işaret ettiği yere oturdum. Büyük kağıt 2 ye katlanmıştı. Önüme açtık kağıdı, üzerinde değişik bir şekil ve arapçaya benzeyen yazılar vardı ve Yusuf'da benim gibi tam karşıma oturdu. Gözlerini kapattı bir şey okuyor gibiydi. Dudakları açılıp kapanıyordu. Okumaya devam ederken yavaş yavaş kağıtları yakmaya başladı ve birden gözlerini bana doğru açıp kükredi.
    YA ECHU BiN CiNNiA ! ERAHM KAVMUN UNZiHi DECR !
    Gözlerimin yandığını hissettim ve kollarım kasılmıştı. Kendimi ağırlaşıyor gibi hissettim ve birden kendimi sanki dışardan seyrediyormuşcasına bir hisse kapıldım. Ağzımı açıyordum.
    NARA iNHA ! NE iSTiYORSUN BENDEN ÇAMUR ! diye bir ses çıktı ağzımdan benim sesimden kat kat kalındı.
    NE iSTiYORSUN BU BEDENDEN? Dedi yusuf, gözlerimin içine kilitlenmiş bakıyordu.
    BANA HiZMET EDiYOR VE BENDE KARŞILIĞI VERiYORUM BUNDAN SANANE ! dedim ve dedi. Çok değişik hissediyordum.
    tueal iilay BUNU NEDEN SÖYLÜYORSUN? diye sordu yusuf. Birden yüzümde değişik bir sırıtış belirdi.
    BUNU SÖYLEYEN BEN DEĞiLiM ACiZ ÇAMUR !
    Peki ya kim? diye sordu yusuf. Birden çok derin hırıltılar gelmeye başlamıştı benden ve belkide sesimin on katı yüksek bir sesle,
    Cânn !!!
    diye bağırmasıyla ev resmen yerinden sallandı bir karartı belirip kayboldu odada. Tekrar vucudumu hissedebiliyordum. Yusuf karşımda gözleri yerinden fırlayacak şekilde açılmış yere bakıyordu ve hemen kalkıp lambayı değiştirdi. Nefesi halen aynıydı.. +

    Yusufa seslendiğim halde konuşmuyor öylece gözleri boşluğa bakıyordu. En son omuzlarından tutup Yusufu sarstım ve kafasını sallayıp kendine geldi. Ne oluyor yusuf? Cânn kim? Ne oldu böyle? dedim hızlı bir şekildi. Yusuf bana döndü ve gözlerimin içine bakarak Cânn, cinlerin atası olarak bilinir kardeşim. Normal cinlerle bile uğraşmak çok tehlikeli ve zor iken eğer söylediği doğruysa çok büyük bir tehlikenin içindesin kardeşim.. dedi. Sesim titreyerek Ci..Cinlerin at..Cinlerin atası mı? diyebildim zorlayarak..
    Başını sallayarak onayladı. Artık iyice kafam allak bullak olmuş ve pgibolojim bozulmuştu. Yusuf Meraklanma demiycem kardeşim gerçekten endişelenilmesi gereken bir durumdasın ama eminim hocalarım Allah'ın izniyle buna bir çözüm bulacaktır. dedi. Bir süre sende kalabilir miyim? dedim. Yusuf tedirgin bir şekilde yüzüme baktı ve birden gülümsedi.
    Tabi kardeşim.. Tabi..
    Tümünü Göster
    ···
   tümünü göster