Bilmiyorum, o beni görünce ne düşündü ne hissetti ama benim hissettiklerim bunlardı. Onun gözünde de herhangi bir hayal kırıklığı ya da pişmanlık görmediğim için, mutlulukla onu izlemeye koyulmuştum. Adeta bir tanrıça gibi görünüyordu! Hani derler ya; Mecnun’un Leyla’ya olan aşkından etkilenip Leyla’yı merak eden padişah, Leyla’yı huzuruna getirtir ve onun hiç de öyle aşkından çöllere düşülecek bir kadın olmadığını görür. Daha sonra Mecnun’u çağırtır ve ona Leyla’nın aslında ne kadar çirkin bir kadın olduğundan ve Leyla’nın bu aşka değecek bir kadın olmadığından bahseder. Mecnun ise şöyle cevap verir: “Onu bir kere benim gözlerimle görseydiniz, anlardınız…” Aynı bu hikayedeki gibi, ondaki tanrıçalık belki de sadece benim bakışlarımın bir yansımasıydı… Bilemiyorum; tek bildiğim, bunu hissettiğimdi...