Barakaya girdik içi  çok güzel kokuyordu . O görmüş  olduğum insan suretli şeyden iz dahi yoktu .

Ama hala korkuyordum.  Ve Asafda  her şeyi  bir bir biliyordu.

Bu beni daha da korkutuyordu .

Çay demledi, o süre zarfında biraz daha sakindim .

iyı birisi miydi diye düşünmeye başladım,

Çayımı önüme getirdi , şeker yoktu kenarında.

(-)Ben (+) Asaf

- Buralarda şeker kullanılmaz mı ?

+ kullanılır, kullanılır da . Sen ne yapacaksın şekeri ?

Diyerek anlamlı anlamlı bana baktı. 

Şekersiz çay içtiğimide bilmişti, bunun üzerine tabağın üstüne bardağı bıraktım ve

- Sen cin misin ? Beni mi öldüreceksin? Oynama artık benimle , kimsen konuş? Benden ne istiyorsun yeter lan artık

Diye bagırdım ve sinir krizi geçiriyordum. 

+ Sakin ol delikanlı,  ben de senin gibi  Allah'ın bir kuluyum.  Ona inanırım ve ondan korkarım.  Sana dokunamam.  Meraklanma , iç çayını.

Böyle diyince, çayda bir şey var mi diye aklıma takıldı ve

- Ben şekersiz çayı içmem, al sen iç

Dedim. ADAM bunca kabasoze karşılık güleriz gösteriyordu

+ tamam o halde için ferahlasın , ben içerim

Demez mi !

Ulan aklımı okuyordu resmen , ayağa kalktım ve ben artık gidiyorum yeter dedim .

+ Due delikanlı, nereye gidiyorsun ? Tekrardan o rüyaları göreceksin ve buraya düşeceksin

Dedi . Şok oldum , olduğum yere çöktüm

- Sen bunları nerden biliyorsun ?

Diye yüzüne baktım masum ve çaresizce