Part 2

Babam çok ilgisiz bir insandı.Ne konuşur ne derdin varmı diye sormazdı. Taki Son dönemin ve sınavların yaklaştığı bir zamandı net hatırlamıyorum bir akşam benimle konuşmak istediğini söylemişti ve beraber babamla dışarıya çıktık yolda yürür iken direk cümlelerine başlamıştı kendime ozamanlar güvenemiyordum kızların ilgisizliği ve umursamazlığından dolayı özgüvenim kırılmış durumdaydı. Babam sözlerine başladı...
- Oğlum kız arkadaşın varmı?
+Var baba fakat benle fazla ilgilenmiyorlar veya ben konuşamıyorum
-Olsun takma kafana oğlum bizde zamanında öyleydik.
fakat ilerleyen yaşlarında daha da düzeleceğine inanıyorum vb.şeyler söyleyince kendimi eğitimime vermiştim hergün ders çalışıyordum kafamı kitaplardan kaldırmıyor televizyon izlemiyordum ve sürekli test çözüyordum.. Canım babam iyikide böyle bir konuşma yapmıştı benimle ve sınav günü geldiğinde çok iyi bir puan almıştım. Babam bende ki azmi görünce onu cok gururlandırmıştım her liseye puanım yetiyordu.. Buda beni çok güçlendirmişti özgüvenim tavan yapmıştı kendime eskisinden çok güveniyordum yaz tatilinde babama çalışmak istediğimi söyledim fakat babam çalıştırmak istemedi eğitimime odaklanmamı söylüyordu ama yinede ben kendimi pişirmek ve girişimci olmak için çalışmak istiyordum diksiyonumda gayet iyi durumdaydı..