Tabii bu düşünceler içindeyken sakinleşmem pek kolay olmadı! Saçma sapan şeyler düşünerek nihayet ayağa kalkabilecek duruma geldiğimde, odasına doğru yürüdüm. Bardan 2 kadeh şarap alırken, barmen çocuğun yavşak sırıtışı dışında bir sorunla karşılaşmadan, D.nin odasının kapısına geldim. Kapıyı tıklattım, yavaşça açılan kapıdan içeri girdim ve körlemesine yürüdüm. Kadehleri koyabileceğim bir yeri bile göremiyordum, şarapları dökmeden durdum. “Nasıl, senin için yeterli mi” diye sordu karanlığın içinden bir ses. “Yani, başlangıç için güzel” dedim. Artık tamamen gerçek benliğimin kontrolü altındaydım. “O zaman gelişme kısmına gelelim” dedi ve yakınıma hızla geldi. “Dur, şarapl- demeye kalmadan, şarapların büyük bir kısmı yere döküldü. Gülerek “En iyisi ışığı hiç açmamak, yerleri görmek istemiyorum” dedi ve kadehleri elimden aldı. “Pratik çözümler bize zaman kazandırır” diyerek, iki kadehi de arka arkaya kafaya dikti ve kadehleri masaya koydu.