Bahsettiğim gibi; Ankara’nın nadir güzel yerlerinden birinde tek başıma yaşıyorum. Tunalı, Kuğulu Park, Seğmenler Parkı, Bestekar Sokak vs. evime çok yakın olunca, gerçek kimliğimin istediği gibi bir hayat sürebiliyorum. Bu 2 senede birçok kadınla tanışma fırsatım oldu; bu konuda hayatımın en verimli dönemini yaşadığımı söyleyebilirim. Bu hem kendi başıma yaşamamın hem kendimi tanıyarak karşı tarafa iyi bir şekilde tanıtabilmemin hem de yaşımın kadınlar üzerinde yaptığı “olgunluk” etkisinin birleşimiyle mümkün oldu. Ve “30” yaş, benim için adeta bir dönüm noktası hem her anlamda kendi zirvemdeyim hem de ruhen kendimi hiç bu kadar karanlık hissetmemiştim. incideki varlığımı dahi sorguladığım bir yaş bu; yaklaşık 7 yıldır buradayım ve artık burada olmanın anlamsız olduğu bir yaştayım. Dolayısıyla, bu hikâye buradaki son ve en büyük hikayem olacak…