Nisan ayıydı "mezuniyet çekimlerinden sonra fotoğraf çekinmek için ** yoluna gidebilir miyiz orda da çekineceğiz" dedi içime sinmiyordu 3 kız 1 erkek arabayla gideceklerdi elemanı tanıdığım için "tamam" dedim güvendim

sonra dedi ki "aşkım 2 bira içebilir miyim fazla içmeyecez" kırmak istemedim mezuniyet 1 kere oluyor sonuçta yine "tamam" dedim

gitmişler içmişler ama arabayı kullanan huur çocuğuda içmiş hemde bayağı içmiş bişey olmaz ben sürerim demiş

sonra bir telefon geldi "son aranan siz olmuşsunuz bir trafik kazası gerçekleşti" diye o an dondum kaldım kaynar sular indi bayılacak gibi oldum ama direndim bayılmamak için çünkü gitmem gerekiyodu yanına görmem gerekiyodu. Karabük Hastanesine kaldırıldığın da başındaydım ve komadaydı. Sabaha karşı kan kaybından hayatını kaybetti

Araba da yaşdıbını yitiren sadece o oldu. Arabayı süren huur evladı bir bacağından sakat kaldı. Hayallimin ölmesinin cezası bir bacak mıydı hayat?

Şuan üniversite 2 okuyorum fakat sizin teriminizle zombi gibi yaşıyorum hatta yaşamaya çalışıyorum diyebiliriz.Tam 2 yıllık bir boşluk ne demek ? Toprağını ilk babası atmıştı sonra ben. Nasıl histi anlatamam ama ağlamayacağıma kendime söz verdim çünkü ağlamamı istemezdi yanındayken somurttuğum da “Ya hep gül böyle yapma”Derdi ve ben ağlamamak için yemin ettim beyler.

Siz bir karar vermeden önce 2 kere düşünün benim bir "Tamam" lafına hayallerim öldü beyler.