inanılmaz uykusuzdum ama bunu evde hissedemiyordum, sanki evdeyken o sıkıntı korku beni inanılmaz dinç hale getiriyordu. Bilgisayar başından kalkmadığım projemi bitirmiştim bile ama her tarafımı saran korku ve huzursuzluk beni yatağa zütürmüyordu. Sürekli bilgisayar başında bir şeyler izliyordum. Uykumu okulda 15 dk lık ders aralarında almaya başlamıştım resmen. Fakat o gece canıma tak etmişti. Annemi arayıp uyuyamadığımı söyledim ve bana gidip pasiflora almamı yatmadan 1 saat önce 2 kaşık içmemi söyledi. Aynen öyle yaptım bende. Saat 11 e geliyordu yarın yine 8 de ders vardı. içtim 2 kaşık pasiflorayı geçtim pc başında bir şeyler seyrediyorum. Yarım saat sonra uykumun iyice bastırdığını hissettikten sonra geçtim yatağa. Salondaki ışığı açık bırakmıştım ve kafamı yastığa koyduktan 15 dk sonra telefonu yere bıraktığımı hatırlıyorum, sonunda uyumuştum ama keşke hiç uyumasaydım. Odamdaki gürültü patırtıyla uyandım bir süre sonra gözlerim yarı açık, hafif uykulu bir şekilde etrafıma baktım ve sandalyemin düştüğünü gördüm. Yavaşça soluma döndüm ve bu oydu kapının eşiğinde bana bakan o simsiyah şey.Onu gördüğüm an elimi hiç çıkarmadığım muskama zütürdüm ve hafif bağırarak bismillah bismillah demeye başladım.Ben bismillah dedikçe o sanki daha çok sinirlenip sağa sola koşmaya başlamıştı, masama çıkıyor yere atlıyor ordan oraya koşuyordu.En sonunda odadan çıktı, bense deliler gibi aklıma gelen her duayı okuyordum bir yandan da ağlıyordum ve o odadan çıktıktan yaklaşık 1-2 dk sonra içeride kıyamet koptu sanki. Duyduklarım kırılan bardaklar tabaklar camlar gibiydi. Kulaklarımı tıkadım gözlerimi sımsıkı kapayıp sürekli ayetel kürsi okuduğumu hatırlıyorum. Bunu belki 10-15 dk aralıksız yaptım ve bıraktığımda kapı zilinin çaldığını hatırlıyorum. içeriden hiç ses gelmiyordu ve fırladım yataktan. Salona girdiğimde her yerde kırık bardaklar camlar vardı masanın sandalyeleri sağa sola fırlamıştı. Koştum kapı deliğinden baktım ve karşı daireden oturan çiftin orda olduğunu gördüm. Kapıyı açtım ve söyledikleri beni şoka sokmuştu. Onlarda bu gürültüye uyanmışlardı ve içeriyi gördüklerinden yardıma ihtiyacım olup olmadığını sordular.O korkudan yalnızlıktan o kadar kötü durumdaydım ki tekliflerini kabul edip birlikte salonumu temizledik ve neredeyse sabah ezanına doğru evlerine döndüler. Onlar gittiklerinde salonun ortasında oturmuş ağlıyordum...