Istediğim zaman çıkamayacağım birşeyin içine girmekten korkmuşumdur hep. Ucağa hic binmemiştim bu yaşıma kadar. Sivil hayatta karşılaşmam sanırim ama muhtemelen denizaltınada binemem. Çook yuksek binalarda asansor falan. (Bunu daha once soylemistim galiba)
Neyse dün ilk kez ucağa bindim bu durumu yenmek için. Yendimde. Gun dogmamisti bindigimde. Ucarken aydinlandi hava. Unutamayacagim bisey gordüm. Gökyüzünde ufuk çizgizi vardi. Fakat çizginin altıda üstüde gökyüzüydü. Tüm perspektif silindi beynimde. Boyutlar kayboldu. Cok güzeldi.