babanız yüzükoyun uyurken, iman tahtasına kadar çektiği çizgili çakma adidas eşofmanının yırtık ağından taşaklarını seyrediyorum. her nefes alışında keşkül kıvamlı tüysüz taşakları hacıyatmaz gibi sallanıyor. sessizce babanıza yaklaşıyor, iri ellerimle züt loplarını okşuyorum. yannanımı yuvasından çıkarıp tükürüklüyorum ve eşofmanın yırtık ağından istifade ederek babanızın seramik gibi parlak zütüne abanıyor, üstünde tepinmeye başlıyorum. yıllarca emek verip belirli bir statüye erişmiş, ağırbaşlılığından ve dürüstlüğünden ödün vermemesinden dolayı yakın çevresinden hürmet gören babanızın gözü gibi sakındığı zütünü benim gibi ciğeri 5 para etmez, ipsiz sapsız bir adamın gibmesi gururuna dokunuyor. babanız yumruklarını sıkıp yastığa vura vura ağlamaya, ben ise boşalmaya başlıyorum...