zaman kavramindan bihaber babam, farkinda olmadan muntazaman yarragima kan taaruzunu baslatacak hareketler yapiyor, yarragimi olur olmadik zamanlarda rahatsiz ediyor, nasil soylesem bilemiyorum, dogru kelimeyi bulmakta zorlaniyorum, affiniza siginarak soyluyorum; necis yarragimi kaldiriyor.

ustubu gibi tuylu, baldan tatli, kasli, kemiksiz, eklemsiz gotu beni cildirtiyor. pijamalarini iman tahtasi hizasina cekip evin icinde badi badi dolasirken mutebessim bir sekilde arkadan onu izliyorum. ne de guzel mutfaga gidiyor; sanki bo derek podyumda yuruyor. yururken topuklarina carpan sabo terliklerin sesini duydukca hakimiyetimi kaybediyorum, farkli bir boyuta geciyorum. onunla bir gece gecirmeyi hayal ediyorum. onu cok seviyorum