they call me alpha

Bu kancık entryleri ne öyle? Okurken bütün duyguları aynı anda yaşadığım anlar oldu amk(tabi bu hastalıkların yüzeye çıkmasının etkisi)

Hacı tyler yazılarıyla aklımı geliştirmeden okusaydım muhtemelen 2-3 gün gazlanır sonra "usda aslında manik depregib şizofrenik bi adam" falan derdim.

Ama o yazılar paha biçilmez. Adam kutunu cidden göstermiş . Hacı derdi de okuyup geçerdim. Betalıklarımı nasıl sakladığımı gördüm. Kardeşlik için test edilmekten korktum çünkü tcma orada milleti tek bir cümlesinden ifşa edip çatur çutur atıyordu ve taklitimin buna dayanma şansı yoktu.

"Betalığın zihninin karanlık yerlerinde saklanıyor ve başlığı okudukça zihnin aydınlanıyor. En son betanın saklanacak yeri kalmayınca onunla başbaşa kalıyorsun ve ya sen onu öldürüyorsun ya o seni"

işte bu var ya bendeki bişeyleri aydınlattı. zütüm terledi lan. Orosbu cocuu sırtlan tarafımın ortaya çıkıp bana saldırdığı dönemlerdeyim. Ve bunu anlamamın bana çok faydası oldu.
Allahım sana şükürler olsun bu adamı çıkarttın karşıma. Bilemiyorum belki de sizin karşısına çıkarttı allah beni. Belki de bir betayım ve içinizden birine imtihan olsun diye bütün bu evrelerden geçtim.

Bunu bilemem. Bilmemin de hiçbir önemi yok. Bildiğim; tanrıya inandığım ve tcma ya güvendiğim . Bu adama güveniyorum. Bunun da hiçkimse için bir önemi yok ama benim için var. Bu işin saçma sapan sorular olmadığı çok açık. Dünya nimetleri de değil artık istediğim. Neyin doğru olduğunu ben belirlerim çünkü "doğruluk" kavramı kişisel bir şeydir. Tek gayem doğruluğumun hakikatlerle örtüşmesi. Korkuyordum ama azaldı. Allahın yanımda olduğunu biliyorum. Hissediyorum. Ne olduğumla da ilgilenmiyorum. Alfa-beta-omega ... Biraz önce alfa olmak istediğimi sanırdım. Ama artık bunun için yeterli olmadığımı biliyorum. Umrumda da değil cidden(amk burdan hacının dediği "alfa olunca alfa olmayı giblemessin" gibi bi anlam çıkarıp beni kelime oyunlarıyla alfa olduğumu söylemeye falan filan çalıştığımı sananların amk) Allah ın emirlerine anladığım kadar uyup, anlamadıklarımı anlamalı ve hakikat için mücadele etmeliyim.

Kardeşlikle de ilgili aklıma gelenler var. Mesela eskiden (3-5 saat önce eheh) kardeşliğe girmek isteme sebebim hep nefismiş( nefis olan lezzetli anlamında değil). Ortam müdiş , adamlar aqıyo , aldın dişi... Ama şu anda ne yalan söyliyim zütüm yemedi hani. Test için yapılan kancık sözlük entryleri bile kafamu gibti. Kardeşlik benim kokumu alır almaz atar. Atmasa bile ben kafayı yer kaçarım. Hani cidden istiyorum ama istemek için önce bir şu yeni öğrendiklerimi falan sindirmeliyim. istemeye korkuyorum anlayacağınız. Neyse allah bizi bu yola soktuysa elbet bir sebebi vardır. inşallah nefsime, orosbu cocuuna yenilmem.

Allah sabır versin bütün kardeşlerime