uyandım, kardeşim hala yatıyordu, bizimkilerden de ses seda yok. aklımda bir sürü şey vardı, ya deliriyordum ya da gerçekten farklı şeyler girmişti hayatıma.. bugün ilk iş ahmetin amcasını bulmak olacaktı benim için, o tanıdığım biri var diyordu çünkü. kardeşimi uyandırmadan kahvaltı hazırladım ve bir şeyler atıştırdım. sonra gidip onu uyandırdım o kahvaltısını ederken ben de duşa girerim dedim. sabahları hiçbir şey olmadığından hep rahattım ama bu sefer öyle olmadı.. bornozumu aldım banyoya girdim, kapıyı kapattım. bir süre aynada kendime baktım, moralim çok kötüydü ve gerçekten çökmüş gibi hissediyordum. duşa girdim ve yıkanmaya başladım. şampuan gözümü yakmasın diye kapatmıştım gözlerimi ve saçımı duruluyordum.. şampuanlar gittikten sonra gözümü açtım ve bir anda kapıya astığım bornozumun yanında sanki biri veya bir bornoz daha var gibiydi..her şey bir anda oldu.. bornozumun yanındaki karartı sanki saniye içinde üstüme geldi ve yok oldu. yere düşecek gibi oldum, kalbim çok hızlı çarpıyordu, zorla nefes alıyordum... suyu kapattım, bornozumu giydim ve hızlı bir şekilde saçımı kurutmaya başladım. kardeşimin bilmesini istemiyordum bu kadarını, onun üzülmesini hiç istemezdim çünkü. hiçbir şey olmamış gibi çıktım, ahmetin amcasının yanına gideceğimi söyledim, ahmet yoktu nasılsa sen gelmeyebilirsin dedim, tabi sordu ne oldu bir şeyin mi var diye.. hayır dedim ama dün gece bir şey oldu mu diye sordum ona ? yok dedi, ben ondan önce uyumuşum o da ışıkları kapatıp beni kaldırmadan yatmış orada.. belki de rüyaydı diye geçirdim içimden sonra çıktım. hemen ahmetlerin kapısını çaldım annesi çıktı, amcasını sordum bana gittiği yeri söyledi.. her zaman sohbet etmeye gittiği küçük bir çay bahçesi vardı akan çayın yanında. yaşadığım yerde ortadan su geçtiğini söylemiştim daha önce. her yer yakın olduğu için başladım yürümeye, temiz hava alırdım en azından. gittiği yeri buldum amcanın, iki kişilerdi beni gördü ve gülümseyip yanına çağırdı. sanki ona geleceğimi biliyormuş gibi bir hali vardı ki onun bahsettiği kişi de yanındaki kişiydi.. tesadüfün de böylesi diye geçiriyordum içimden.. yaşadıklarımı zaten anlatmış ona ben de dün gece yaşadıklarımı ekledim.. başladı anlatmaya... bu şehirde böyle şeyler çok normal.. insanlar çok cahil ve büyü tarzı işlerle uğraşmaktan hiç çekinmiyorlar dedi.. beni biri neden bir büyünün içine bulaştırır ki ? diye düşündüm kendimce o da devam ediyordu.. hz süleymanın da dediği gibi 4 tarafı tepe ortada bir su geçiyorsa cinlerin ve ifritlerin en çok olduğu yerdir. dediğim gibi senin bilgin olmadan bile böyle şeylerin başına gelmesi çok normal.. belki biri kıskançlığından sana büyü yaptırmış olabilir belki de sen bir hayvanı yanlışlıkla öldürmüş olabilirsin, onlar hayvanların kılığına da bürünür çünkü.. dedi ve çok korkmuştum... onlar lafı beni çok ama çok ürkütmüştü.. hadi dedi gel benim eve gidelim orada bakalım senin derdin sıkıntın neymiş... hesabı ödediler ahmetin amcası da yanımızdaydı ve başladık o bahsettiğim kişinin evine gitmeye..