yıl 2006 baba mesleği yüzünden şehir değiştirdikten sonra 2. yılım falan... hangi şehir olduğunu çok gün yüzüne vurmak istemiyorum yaşadıklarımdan sonra ki 11 yıldır oradaki arkadaşlarımla hiç görüşmedim şehrin bir daha yanından bile geçmedim... ben karadenizde bir yer diyeyim sadece.. neyse.. ortaokul son sınıftayım o zamanlar daha her şeyden korkan küçücük bir çocuğum tabi, gittiğimiz yerde bildiğiniz 4 dağ duvar örmüş sanki ortasında küçücük bir yer... ve su geçiyor ortasından.. belki şehri tahmin edenler olacaktır. cahil bir yer demek hiç ayıp olmaz ki namaz kılmayan fırıncıdan ekmek almak günahtır diyen komşularımız bile vardı..ilk sene çok zor oldu böylesine kapalı kafalı bir yere taşınmak ama kendi yaşıtlarımın akılları benimle bir olduğundan sonradan çok alışmıştım tabi.. biz kaynaştıkça dışarıda oynadığımız oyunlar birlikte takılmalarımız evde buluşmalara kadar gitmişti, tabi o yaşlarda çok zordu izin almak geç vakitlere kadar.. bir arkadaşım vardı ismi ahmet olsun.. amcası vardı rahmetli çok severdi bize hikayeler yaşadığı şeyleri vs. anlatmayı e haliyle biz de o küçük yaşta heyecanla dinlerdik hepsini.. bir gün bize emekli olmadan önce yaşadığı korkunç bir olayı anlatmıştı... o anlatırken ve o anlattıktan sonra zaten bir şeyler değişmeye başlamıştı hayatımda.. sanki mutluluğum tamamen kaybolmuştu yerini korkuya ve acıya bırakmıştı...