"onur ben 12 yaşından beri biliyorum böyle olduğumu, hiç kızlarla oynamak istemezdim.. hep erkeklerle oynamak isterdim, bu sana normal gelebilir ama değildi işte.. sana garip bir şey söyliyim, ben küçükken hemşirecilik oynarken hep hemşire olmak isterdim.. bir yandan da aşı yapan değil, aşı yapılan olmak isterdim" dedi.. hiç unutmuyorum bu diyaloğu çünkü zihnime kazınmış beyler.. bende içimden sadece vay amk diyebildim.. dışarıya karşı hiçbir cümle kuramaz hala gelmiştim sanki dilim tutulmuştu o an.. aktif - pasif gibi şeylerin ne olduğunu da bilmezdim o an, bu anlattığına göre bu pasif olmalıydı.. sonrasında bana "onur aylardır seni izliyorum ama hiç fark etmiyorsun.. sürekli günaydın abi, iyi akşamlar abi.. bundan ibaret bütün ilişkimiz.. fakat ben hep daha fazlasını istiyordum ve bir şekilde gelişti, işte şimdi burdasın.. senin için karımdan çocuğumdan vazgeçerim, seni yaşatırım" gibi şeyler söyledi o an başımdan kaynar sular döküldü amk.. ne diyorsun abi diyip ayağa kalktım, tekrar oturttu ve "hani dinleyecektin?" dedi.. abi ben böyle bir şey istemiyorum, ben kızlardan hoşlanıyorum dememe kalmadan "hişş, bunu hiçbir zaman bilemezsin, denemelisin" dedi..