anladım ki ölmüştüm. sonra bı ışık belirdi önümde, ben ‘ışığa gel’ diye bi ses bekliyordum fakat ışıklar farmış meğerse, bi otobüs geldi durdu önümde. abi paso yok bende dedim.
olsun bin 2 sevap atarsın ödeşiriz dedi.
tamam dedim bindim.
otobüs de insan gibi gitmiyor. 300 400 yardırıyoruz. ışık hızıyla mı gidiyon muallak diye bağırarak şikayetimi belirttim şoför beye.
ölmezsin korkma diye vasat bi espriyle yanıt verdi. ışık hızıyla giden arabada farları açarsan nolur dedim? bi an züt gibi kaldı ama sonra ‘burada sökmez onlar gülüm’ dedi.
etrafa baktım şöyle bi, herkes ölü amk. milletin içi geçmiş. bildiğin otobüs yani bi fark yok