saat 14.30 sıraları. Antalya otogarındayım beyler. göç etmek için baharı bekleyen kuşlar gibi bankta oturmuş miskin miskin etrafa bakınıyorum. biri geldi, elinde telefon; her halinden belli hayli yorgun. selam verdi oturdu.

uygulamadan sözlüğe girdiğini gördüm. direkt olarak sormamak adına lavaboya gidicem sırt çantam ve valizime iki dakıka bakabilir misiniz diye sorup kafeteryaya gittim. elimdeki kahveyi uzatıp, sıcak bir tebessüm ile teşekkür ettim. ad, yolculuk faslı geçtikten sonra , sürekli ekrana baktığı uygulamayı sordum.

"inci sözlük" dedi. cahil bir köylü gibi ardı kesilmeyen; nasıl bir ortam, nasıl bir yer, neler yapılıyor şeklinde sorular sorup gerçekten beni tatmin eden cevaplar aldım.

eğlenceliymiş, herkes üye olabiliyor mu?
evet dedi. isteyen herkes.

nesil muhabbetine giricem giremiyorum. o sırada kendi başlattı anlatmaya. ama dedi;

sözlük formatı diye bir şey varmış abi. eski yazarlar bizlerden hoşlanmıyor. benim dedi, bilgisayarım yoktu inci sözlüğü 3 sene önce facebook sayfalarından takip ediyordum aslında, ama bir sitesi olduğunu bilmiyordum. bilsem, o zaman üye olurdum zaten dedi.

ama işte, şimdi hiç kimsenin ailesine küfretmediğim halde, benle aynı dönemde üye olup edenler yüzünden beni aşağılıyorlar, senide aşağılıcaklar; hiç bir suçun yokken hakkında başlık açıp yazılar, nefret söylemleri söylücekler abi ama, sen aldırma onlara; sonuçta nick vermiyorlar öyle ortaya yazıyorlar eğlenmene bak , ben hep eğleniyorum zaten başkada bi zevkim yok bu hayatta dedi.

o oturduğum bank bana sanki cehennem çukuru gibi gelmeye başladı. nutkum tutuldu. özür dilerim, ben o başlıkları açan şerefsiz, haysiyetsiz bin kurularından biriyim diyemedim kalkarda yüzüme tükürür diye.

şimdi, tüm sözlük önünce önce hamza'dan, sonra ise tüm oybirinci nesil kardeşlerimden özür diliyorum.

benim yaptığım haksız nesilcilik dün sonra erdi. (: