içinden "Ama neden, seni uyumsuz herif" demek geçti, fakat bir şey onu durdurmuştu. Çaresinin olmadığını düşünerek kolunu burnuna dayadı. Madem camı açamıyordu, tek çare buydu.
içeride loş bir ışık vardı. Karşısında oturanları yoğun sigara dumanından hayal meyal görüyordu. Camdan dışarı baktı göz ucuyla, dışarıda tipi vardı. Gerçi, bunu anlaması için bakmasına gerek yoktu, zaten camlara vuran nesnelerin sesinden başka bir şey duyulmuyordu içeride.