“Gel bi çay daha içelim işin yoksa” falan dese de ben bir yere yetişmem gerektiğini söyleyip numarasını da alıp çıktım oradan. Çünkü birincisi insanlara meşgul olduğum imajını vermeyi onlar yese de yemese de çok seviyordum, ikincisi orası bir iddaa bayii idi ve oynadığım maçları kritik eden birisine yanındaki bir arkadaşı “la o maç öyle biter mi dıbına kodumun salağı” der ve ben duyarsam içime dert olabilirdi.
Gittim eve, yaktım bir sigara.
Maçları kafamda oynarken uyuyakalmışım.