Çaylar geldiğinde Nurettin abi de telefonu kapamış bana doğru hafiften eğilmiş, “sendeyim anlat yavrum” tavrını almıştı.
“Eee kardeş karar verdin mi?” diye lafı o açtı.
Çok işi olan insanlarla o zamanki ben gibi boş insanların farkıdır sohbete giriş süresinin kısalığı.
Boş adamın vakti bol olduğundan eveler, geveler…
Meşgul adam direkt konuya girer.
“Evet abi, ben senin siteden oynamaya karar verdim” dedim.
Arkasına yaslandı. Bir ufak “gel kucağa gel…” bakışı sezmedim değil.
“O zaman kardeş ben sana anlatayım durumu.
isim neydi senin? Kusura bakma unutuyorum isimlerini yeni tanıştığım insanların”
“Bulut abi” dedim.
“Bak şimdi bulut kardeş, sen bana paranı verirsin ben sana o kadarlık kredi açarım.
Misal sen dedin ya 5.000 diye…”
O an gavatın adımı unuttuğunu ama paramı unutmadığını fark ettim.
Garip gelebilir ama güvenim arttı. Hesap bilen adamlara saçma salak bir güvenim vardır.