Ağaç-“Dünya yeni yaratılmış ve ben 3. nesilden gelen bir ağacım. Beni eken kişi ilk insan olan Adem’in karısı Havva’ydı. ilk gözümü açtığımda sadece arkası dönük giderken gördüm onu. Gel zaman git zaman bunların çocukları oldu. Habil ve Kabil de o çocuklardan sadece ikisiydi. Kabil çok azimliydi. Habil ise çok inançlıydı. inanç azimi yenebilir mi sizce? Yenemedi. Bir gün Kabil Habil’in karşısına dikildi. Çünkü sevdiği kız ile evlenebilrmesi için Habil’in ölmesi gerekiyordu. Babası Kabil’in sevdiği kızı Habil’e vermişti. Kabil’in sevdiği kız kendisi ile aynı zamanda doğmuştu ve inançlara göre evlenmeleri yasaktı. Kabil bunu kabul etmedi. işte o an öfkesine yenik düştü. Kardeşi koyunları otlatırken Kabil geldi ve ilk büyük günahı işledi. Kardeşini öldürdü. ilk katil oldu. Daha sonra yaptığına pişman olsa da artık çok geçti. Habil’i sırtına aldı. Kabil’in de eli kanıyordu. işte o an hissetmiştim. Kabil’in kanının nasıl lanetlendiğini. Öyle uğursuz bir kan olmuştu ki gezegendeki bütün canlılar bunu hissetmişti. Sırtında Habil’i zütürürken daha çok küçük olduğum için üzerimden yürüdüler ve geçtiler. Geçerken sağ yanıma Habil’in inançlı kanı sol yanıma ise Kabil’in azimli ve lanetli kanı damladı. ikisi de içime işledi ve milyonlarca yıl boyunca en fazla bu kadar büyüyebildim. Kaderimi bekledim. Ne olduğunu bile bilmiyordum kaderimin. Milyarlarca insan yanımdan geçti gitti, üzerime bezler bağladılar ve dua ettiler, benim parçamı kestiler, tekrar büyüdüm. En son siz gelene kadar bu döngü devam etti. Bana sormak istediğiniz sorunuz var mı?” Öyle güzel anlatmıştı ki kafamda soru işareti kalmamış gibi düşünsem de aslında bir sorum vardı:

b-“Eğer sen tek bir ağaçsan nasıl hem amazonda hem de burada olabiliyorsun?”

Ağaç-“Siz ikiniz aynı zaman diliminden değilsiniz. Biriniz insan takvimine göre milattan sonra 217 yılında diğeriniz ise milattan sonra 2017 yılındansınız. Ben hiç yerimden kımıldamadım. Siz beni buldunuz.” Ne? NEE? Lan ben daha 200 yaş fark var diye tribe girmiştim. Şimdi binlerce yaş fark var artık aramızda. Kara’nın da şaşırdığı gözlerinden okunuyordu.

Kara-“Peki nasıl oluyor da ikimiz burada bulunabiliyoruz? Benim ölmem veya Bir Bine’nin daha doğmamış olması lazım.”

Ağaç-“Burası zamanın karışamadığı bir yer. Onun için ne kadar uzak bir zamanda yaşamış da olsanız buraya gelebiliyorsunuz.”

b-“Ama şu an bedenim ağacın önünde ve zaman da geçiyor.”

Ağaç-“Sizin dünyada zaman devam edebilir ama burada etmiyor. Başka sorunuz var mı?” Abim hakkında da soru soracaktım ama abim gereken cevabı vermişti bana. Sadece görevli.

b-“Hayır sorum yok.”

Ağaç-“Kızım. Senin sorun var mı?”

Kara-“Hayır. Sorum yok.”

Ağaç-“Asıl sormanız gereken soruyu sormadınız. Neden biz? Siz seçildiniz çünkü sen oğlum Kabil’in azmine sahiptin. Abinin ölümünden sonra bu azmi kazandın. Ama inancın ekgibti. Taa ki bugüne kadar. Annene ve babana abinin ölümünün gerçeğini itiraf etmek gerçek bir inanç ve cesaret gerektirirdi. Ve sen de bunu başardın. Sen ise kızım. inançlıydın hem de çok fazla. Ama azmin yoktu. Azmini annenin öldürülmesini hatırlaman ve Bir Bine ile karşılaşman sayesinde kazandın. Şimdi vermeniz gereken bir karar var. Ya burada sonsuza kadar benimle kalın, dünyanın zorluğunu arkanızda bırakın ve dördünüz benimle yaşayın, ya da gidin ve dünyada sevdikleriniz, yakınlarınızla beraber eceliniz gelene kadar yaşayın.” Bu zor bir seçimdi. Ve düşünmek için de fazla vaktim yoktu. Çünkü bedenim dışarıda Kemal’in yanında. Ve kararımı verecektim.

Edit: Finaller geliyor. Hadi bakalım hangi son çıkacak?