Dağ, Taş Cepheye doğru bir grup ilerliyoruz, Birkaç saat sonunda cepheye vardık, Listeye adımızı yazdırıyorduk, Görevli Er sordu adın?

E- Adın?
B- Patos oğlu Vardvan.

(Bir subay yanıma doğru gelerek, Vardvan? Evet buralarda bildiğim kadarıyla bir ermeni köyü yok. Olsada köylüler birbirini tanır, sen kimlerdensin.
B- Ben istanbul'dan geliyorum.
S- Neden orda yazılmadın? Bir meselen mi var yoksa?.
B- Ne meselem olacak, istanbul'da Askerlik şubesi çok kalabalık, Cehennem gibi oralar sıra beklemek istemedim, yola düştüm.
Yolda çok konuşan bir arkadaş- Yav 2 gündür yol geliriz, savaşmaya niyeti olmayan adamın ne işi var burada. Hem siz bir an önce yazıp verin bizim emrimizi de biz bir an önce gidelim sipere, yoksa düşman yüzü görmeden yollarda telef olup gideceğiz. (Arkadan seslenen kalabalık, Doğru Söylüyor )

S- Tamam yazın...
B- Vardvan.

Ve sonunda Cephedeydim,

Bölük Çavuşumuz iştima yaparken şöyle bir konuşma yaptı, burası Asker ocağı, ben Asker'in hasını duruşundan anlarım. Aranızda ilk defa askere katılanlar olduğu besbelli. Talim ekgibleriniz burada giderilecek. (Gözümün içine bakarak) Sen pek bi pozlusun ben böyle pozluları çok gördüm. ilk taaruzda ağlamaya başlar böyle senin gibiler. O sırada çadırdan Kumandanımız çıktı baktım Çavuşumuz görmüyor ben girdim olaya.

B- DiKKAT! , HAZIR OL! Kumandanımız yanımıza doğru yaklaşarak sırayla Tekmil ver Asker, dedi.

-Mehmet oğlu Süleyman Tekirdağ,
+Sivilde ne iş görürdün Süleyman?
-Terziydim Kumandanım.
+Seni sargı odasına sıhhiye yaptım.

SEN?

-Ali oğlu Hasan Zonguldak.
+Sen ne iş görürdün Hasan?
-Kömür ocağında çalışırdım Kumandanım.
+Seni Piyade yaptım.

Sen?

B- Phatos oğlu Vardvan istanbul.
K- Vardvan sen ne iş görürdün sivilde.
B- Askerdim Kumandanım. Balkan cephesinde savaştım Kumandanım.
K- Okuma yazarlığın var mı?
B- Ana dilim dışında Fransızca okur yazarlığım da var Kumandanım. ingilizce konuşulanları da anlayabiliyorum Kumandanım.
K- Seni de piyade yaptım.
B- Emredersiniz Kumandanım.